Hope of Diamond: Gizem ve Din Efsanesi

Hope Dia(1600~1793)

17. yüzyılın başlarında gizemli bir Fransız misyoner, umudun koruyucusu mavi elması baltayla öldürüp mavi elması kendisine almıştır.Eve giderken misyonerin boğazı kesilmiş ve mavi elmas gizemli bir şekilde ortadan kaybolmuştur.

1660 civarında, Fransız kuyumcu Tavernier (Jean-Baptiste Tavernier), Hindistan'daki yerel prensler ve soylulardan bir grup değerli taş satın aldı.Bunların arasında, o zamanlar Tavernier Mavisi olarak bilinen bu değerli mavi elmas da vardı.

1668'de Fransa'ya döndü ve mavi elması Fransa Kralı XIV. Taç) Ve hemen Baron Tavernier unvanını aldı.Belki de “Umut Mavi Elmas”ın etkisi altında, Tavernier'in oğulları onun malını mahvettiler, onu yaşlılığında tekrar iş yapmak için Hindistan'a gitmeye zorladı ve yarı yolda öldü.

Louis XIV de uğursuzluk çağrısı aldı.Oğlu, torunun torunu ve torununun torununun torunu 1711 ile 1714 yılları arasında birbiri ardına öldü.Tahtta sadece torununun torunu XV.

Louis XIV'ün ölümünden sonra, “Umut Mavi Elmas” Prenses Beili tarafından kralın asasından çıkarıldı ve kolyesine yeniden takıldı.

Hope Dia(1792~1896)

1792'de Prenses Beli talihsizlik yaşadı ve siviller tarafından öldürüldü.

Daha sonra 16. Louis ve Kraliçe Mary bu elmasın sahibi oldular.Fransız İhtilali'nin patlak vermesiyle 17. Louis ve eşi 1793'te giyotine gönderildiler.

1792 Fransız Devrimi sırasında Fransız hazinesi hırsızlar tarafından yağmalandı. "Elmas" daha sonra ortadan kayboldu. Bu dönemde İspanyol ressam Goyer, İspanya Kraliçesi Maria Luisa'nın kayıp elması andıran bir değerli taş taktığı bir portresini çizdi. Sonraki nesiller Fransız kralcılarının onu yurtdışından alıp İspanyollara göndermiş olabileceğini veya İspanyolların onu hırsızlardan satın almış olabileceğini tahmin edin.

Eylül 1812'de uzun yıllardır kayıp olan mavi elmas İngiltere'de yeniden ortaya çıktı ve elmas 45.52 karat ağırlığındaki bugünkü şekline getirildi.Tarihi kayıtlara göre bu elması İngiltere'ye getiren kişinin adı Hendrick'ti. Sonra Londra'da intihar etti.

1839'da "Hope Blue Diamond"ın sahibi öldü.Üç yeğeni mirası yüzünden on yıllık bir dava açtı.Sonunda elması Henry Hope kazandı.Ölümünden sonra torunu Duke Francis Hope elması satın aldı. 1887'de elmas. Dük'ün savurgan yaşamı nedeniyle kısa sürede iflas etti.

1894'te Francis Hope, Amerikalı aktris May Yohe ile evlendi ve karısının maaşıyla yaşadı.

1896'da Francis iflas etti ve elmas müzayedesine başvurdu. 1901'de İngiliz Lordlar Kamarası sonunda Hope Elması'nı Londralı bir kuyumcuya 29.000 £'a satabileceğine karar verdi. Ardından elmas Amerikalı Simon Frankel'e takas edildi.

Hope Dia(1908~1957)

1908'de Sultan II. Hamid, Umut Mavi Elması'nı 400.000 dolara satın aldı, işi yapan iş adamı eşi ve çocuklarıyla dışarıdayken kullandığı araba uçurumdan yuvarlandı ve bütün aile öldü. mahkeme, bu Elmas'ı kendine güvenen Zuobid'e padişah tarafından verdi ve çok geçmeden Zuo Bide, Padişah tarafından idam edildi.

1911'de Washington Post'un başkanı Mclean bu elması 114.000 dolara satın aldı ve karısı Evalyn'e (Walsh Mclean) verdi.Bunu kötü şans takip etti ve Bayan McClane bu elması aldıktan sonraki ikinci yılda oğlu öldü. bir araba kazasında ve kızı aşırı dozda uyku hapından öldü.

Bayan McLean 1947'de öldükten sonra, kuyumcu Harry Winston 1949'da mavi elması "Hope"u 1.1 milyon dolara satın aldı. Sonraki 10 yıl boyunca Winston, 1958 Kanada Ulusal Sergisi de dahil olmak üzere dünyanın dört bir yanındaki sergilerde elmasla seyahat etti.

1957'de Winston ve Smith Enstitüsü, bu Elması İngiltere'de Londra Kulesi'ndeki taç giyme töreni mücevherlerine benzeyen bir dizi değerli taştan oluşan merkezi bir sergi olarak Enstitü'ye vermek için pazarlık yaptı. Smith Enstitüsü kabul etmeyi kabul etti. 8 Kasım'da, 1958 yılında keçi derisinden bir kutuya konulan mavi elmas, kağıda sarılıp Washington, ABD olmak üzere New York Genel Postanesi'ne gönderildi.Sonra bu mavi elmas müzedeki ilk hazine oldu ve 2014 yılında 2000'li yıllardan bu yana müzenin ilk hazinesi haline geldi. çok popüler Winston da bu Elmasın son sahibi oldu ve aynı zamanda 300 yılın en şanslı sahibi.

Hope Dia(1962~2010)

1962'de bu Elmas, Fransa'nın Paris kentindeki Louvre'da bir ay boyunca sergilendi ve “Onuncu Yüzyıl Fransız Takıları” sergisinin ana bölümü oldu.

1965 yılında Rand Easter Sergisinde sergilenmek üzere Güney Afrika'nın Johannesburg kentine taşınmıştır.

1984 yılında, şirketin 50. yıl dönümü kutlaması için ABD, New York'taki Harry Winston Company'ye kiralandı.

1996 yılında, temizlik ve restorasyon için tekrar New York'taki Harry Winston'a gönderildi.

2010 yılında, Hope Diamond'ın Smithsonian'a bağışlanmasının 50. yıldönümünde. Bu Elmas, Harry Winston'ın usta zanaatkarları tarafından 18 Kasım 2010'dan 18 Kasım 2011'e kadar geçici bir şekilde sergilendi. Tarih, "kucaklayan" olarak bilinir. umut ” (Umudu Kucaklamak).

Tarih boyunca, Umut Elması birkaç kez yerinden edilmiş ve el değiştirmiştir. Maddi şeyler gelip geçicidir ve Umut Elması'nın sahipleri ya zengin ya da ünlüdür. Bir gizem perdesi takmışlar.