Op dit moment zijn er al honderden soorten edelstenen in de wereld. Vanuit het oogpunt van sieradenverzameling raadt Normaltan Jewelry aan om te beginnen met de zeldzaamste edelstenen. Vanwege hun zeldzaamheid zijn veel halfedelstenen meer waard dan veel 'waardevolle' edelstenen. Hier, volgens de "zeldzaamheid" van edelstenen, zijn ze gerangschikt van zwak naar sterk.
De 9 zeldzaamste edelstenen ter wereld
Ontdek deze kostbare edelstenen
Inhoudsopgave
NR 9: Taaffeïet
De negende zeldzaamste edelsteen is 'Taaffeite'. In 1945 kocht Earl Edward Taaffe, een Ierse edelsteenexpert, een doos met lichtpaarse "spinel" van 1,41 karaat van een juwelier in Dublin en ontdekte per ongeluk dat de edelsteen een zwak dubbel schaduwfenomeen had. ; na inspectie door het Londense edelsteenlaboratorium, werd het Mohs met een hardheid van 8-8,5 geïdentificeerd als een nieuwe edelsteenvariëteit in 1951 en kreeg de naam "Taaffeite". De oorsprong van deze edelsteen is terug te voeren op Sri Lanka, Tanzania en Madagaskar. Omdat deze edelsteen zo zeldzaam is, wordt hij als kostbaarder beschouwd dan diamanten. Gewone mensen kunnen er niet eens aan voldoen.
Taaffeïet
NO.8:Tanzanite
NO.8:TanzaniteaDe achtste zeldzaamste edelsteen is 'Taaffeite'. Het behoort tot het blauwe zoisiet-mineraal, dat oorspronkelijk werd aangezien voor 'olivijn'. Met zijn oorsprong beperkt tot de Kilimanjaro in Tanzania, kwam het juweel pas in de jaren zestig in de openbaarheid. "Tanzaniet" is pleochroïsch en heeft een Mohs-intensiteit van 6,5.
Omdat "Tanzaniet" in een klein gebied wordt geproduceerd, in combinatie met externe factoren zoals de langdurige oorlog in Tanzania, is de winning van deze edelsteen zeer zeldzaam. Het lijkt er dus op dat de waarde van "Tanzaniet" in de loop van de tijd omhoog zal schieten.
Tanzaniet
NO.7: Benitoiet
De 8e zeldzaamste edelsteen is "Benitoite". Het is een zeldzaam blauw silicaatmineraal dat barium en titanium bevat, met een opvallende blauwe kleur en een hardheid van 6,5 op de schaal van Mohs. Deze edelsteen wordt alleen gedolven in de buurt van de bovenste San Benito-rivier in Californië. Maar de mijn sloot in 2006, een situatie die de schaarste van de edelsteen direct deed toenemen. De edelsteen werd voor het eerst ontdekt in 1907 door geoloog George Louderback. Vaak fluoresceren dergelijke edelstenen onder ultraviolet licht, wat interessant is.
Omdat "Benitoiet" uit Californië van de hoogste kwaliteit is, werd het in 1985 uitgeroepen tot de officiële edelsteen van Californië. Omdat het moeilijk is om "Benitoiet" van goede kwaliteit in de juiste maat te vinden, haalt het hoge prijzen op de open markt.
Benitoiet
NR.6:Beryl
De zesde zeldzaamste edelsteen is "Beryl". Het behoort tot berylliumaluminiumsilicaatmineralen, zeshoekige zuilvormige kristallen, soms met dunne longitudinale korrels op het cilinderoppervlak. "Beryl" heeft een glasachtige glans, een Mohs-hardheid van 7,5-8 en een relatieve dichtheid van 2,63-2,91.
Beril
"Beryl" komt vooral voor in granietpegmatieten. Natuurlijk zijn er ook outputs in gas-hoge-temperatuur hydrothermische of hydrothermische afzettingen. Naast veldspaat en kwarts omvatten paragenetische mineralen ook topaas, spodumeen, cassiteriet, niobiet, fijn kristal, toermalijn, enz. Enkele kristallen van "Beryl", meestal in pegmatieten, wegen tientallen tonnen.
NO.5: Rode en groene Beryl
De 5e zeldzaamste edelsteen is "Rood en groen Beryl". Het was voorheen bekend als "Bixbite". De Mohs-hardheid varieert van 7,5 tot 8. Rode beryl en roze beryl (morganiet) en paars-roze beryl (aardbei beryl) zijn drie totaal verschillende soorten beryl.
Oorspronkelijk ontdekt in 1904 in de Wah-Wah-mijn in Utah. De U.S. Geological Survey schat dat er één op de 150.000 diamanten van edelsteenkwaliteit wordt gevonden. De huidige productiegebieden zijn Italië, Mozambique, Namibië, Zimbabwe, Pakistan en Brazilië.
Volgens onderzoek is pure "Beryl" kleurloos en kan het alleen zijn heldere tint krijgen door onzuiverheden in het gesteente. De elementen chroom en vanadium geven "Beryl" zijn groene kleur (smaragd). Elementair ijzer zorgt voor blauwe of gele tinten en kan aquamarijn en gouden "Beryl" vormen. Het element mangaan voegt karmozijnrood toe aan de rode "Beryl". De rode "Beryl" wordt alleen gevonden in Utah, New Mexico en Mexico. Een gesneden "Beryl" weegt over het algemeen minder dan 1 karaat, met een 2 of 3-karaats "Rode en groene Beryl" die als de beste wordt beschouwd.
Rode en groene Beryl
NO.4: Spessartine Granaat
Spessartine wordt geproduceerd in Namibië. Als het ijzergehalte hoog is, zal het oranjerood en bruinrood lijken. Als het ijzergehalte laag is, is het goudoranje. Spessartine heeft de gunst van mensen gewonnen vanwege zijn hoge brekingsindex en warme kleur, die zo zoet is als citrus.
Spessartine is, net als granaat, meestal relatief zeldzaam in grote deeltjes. Oranje Spessartine van meer dan 3 karaat is uiterst zeldzaam. Deze edelsteenafzetting werd voor het eerst ontdekt in 1880 in de bergen van Spessart, Duitsland. Dus werd het Spessartine genoemd, wat bos betekent. De warme kleuren doen denken aan zonlicht in het bos.
Spessartien granaat
NR.3: Zwart Opaal
"Black Opal" verwijst over het algemeen naar opaal met zwarte of grijze lichaamskleur, wat een zeldzame en kostbare variëteit is in Opal. Opaal is de nationale steen van Australië en de geboortesteen van oktober. Bijna alle "Black Opal" komt uit mijnen in de Lightning Ridge-regio van New South Wales, Australië. "Black Opal" is niet helemaal zwart, maar heeft een donkerdere lichaamstint dan opalen met een lichtere lichaamstint. Natuurlijke "Black Opal" is de edelman onder de opalen, en historisch gezien is "Aurora Australis" (Southern Lights) een van de meest waardevolle zwarte opalen ooit gevonden, ontdekt in Australië in 1938. Het weegt 180 karaat. Het is vermeldenswaard dat opaal gevoelig is voor scheuren na impact en zeer gevoelig is voor veranderingen in temperatuur.
Zwarte opaal
NR 2: Alexandriet
"Alexandriet" is een zeldzame variëteit van "Chrysoberyl", die een kleurveranderend effect heeft vanwege het gehalte aan "Chroom" (Cr), Mohs-hardheid van 8,5 soortelijk gewicht van 3,71-75, de brekingsindex van 1,74-76 dubbele breking 0.008-10
In 1830 werd "Alexandriet" voor het eerst ontdekt in het Oeralgebergte in Rusland. Deze edelsteen met een rood-groen verkleuringseffect is vernoemd naar de Russische tsaar Alexander II. In zonlicht lijkt de edelsteen blauwgroen, maar in gloeilamplicht lijkt hij roodachtig paars. Onder hen hebben transparante edelstenen waarvan de kleur volledig kan veranderen de hoogste waarde.
Op dit moment heeft de "Alexandrite" -mijn in het Oeralgebergte weinig productie. Andere herkomsten zijn Brazilië, Sri Lanka en Oost-Afrika.
De "Alexandriet" uit Brazilië heeft een hogere internationale prijs; Sri Lanka produceert "Alexandriet" met grotere deeltjes, die vaak een bruinrood tot geelgroen verkleuringseffect vertonen; "Alexandriet" geproduceerd in India heeft kleinere deeltjes maar is van hoge kwaliteit. Ook erg goed.
Alexandriet
NR 1:Paraíba toermalijn
"Paraíba-toermalijn" is de enige steen met een heldere turquoise tint, die te danken is aan het kopergehalte. Paraíba is een plaatsnaam in Brazilië. Al in 1987 bleef een mijnwerker genaamd "Heitor Dimas Barbosa" edelstenen graven onder de heuvels van de staat Paraiba. Na 5 jaar volharding, MR. Barbosa heeft eindelijk een onvergelijkbare edelsteen opgegraven. Regenboog blauwe toermalijn. De elektrische schittering van de edelsteen veroorzaakte meteen een sensatie. Sindsdien wordt Paraiba (Paraiba) de koning van de toermalijnen genoemd.
Paraíba toermalijn
Het bovenstaande zijn de 9 soorten zeldzame edelsteeninformatie die door Normaltan Jewelry voor u is verzameld, in de hoop uw aandacht en interesse in zeldzame edelstenen te vergroten.
Dutch 
English 
Portuguese 
Turkish 
Russian 
Arabic 
Spanish 
Ukrainian